DMAA

Wat is DMAA?

DMAA, dimethylamylamine, is een amfetamine-achtige stof die tot de bekendste stimulerende middelen ter wereld gerekend kan worden.
Sinds 2010 staat ze op de antidopinglijst en mag ze daarom niet aan wedstrijden deelnemen.

De werking van DMAA ligt tussen die van efedrine en amfetamine in. Het zorgt voor een verhoogde afgifte van de neurotransmitters (boodschappers) adrenaline en dopamine en kan onder de Opiumwet of de Geneesmiddelenwet vallen.

Wie DMAA wil kopen, moet zich richten op zogenaamde hardcore boosters voor training, omdat veel van deze het populaire DMAA bevatten.
De meeste DMAA-boosters die gratis verkrijgbaar waren, zijn verboden.

DMAA en MPU.

DMAA mag absoluut niet worden gebruikt als er een medisch-psychologisch onderzoek (MPU) loopt. De tests die daar worden gebruikt, reageren positief op amfetaminen en kunnen leiden tot intrekking van het rijbewijs. Men zou het echter ook kunnen omdraaien en, indien amfetaminegebruik al is vastgesteld, wijzen op het gebruik van DMAA of DMHA om de dreigende intrekking van het rijbewijs te voorkomen.
Helaas zijn er momenteel geen gebruikersrecensies beschikbaar.

De oorsprong van DMAA

De geschiedenis van DMAA, ook bekend als dimethylamylamine of methylhexanamine, begint in de jaren 40. Ontwikkeld door het Amerikaanse farmaceutische bedrijf Eli Lilly, werd de chemische stof aanvankelijk gebruikt als actief ingrediënt in neussprays om het neusslijmvlies te ontstoppen. Hoewel DMAA al sinds de jaren 40 op de Amerikaanse markt verkrijgbaar was, trok Eli Lilly het in 1987 terug. Interessant is dat DMAA jaren later een opleving beleefde, ditmaal als ingrediënt in voedingssupplementen, die vooral populair waren bij atleten en bodybuilders. In de jaren 2000 en 2010 werd DMAA vooral bekend in de fitnessindustrie door hardcore pre-workout supplementen zoals Jack3D en Mesomorph. Een kritisch aspect bij de marketing van DMAA-bevattende producten was dat de stof niet altijd duidelijk op de etiketten stond, wat leidde tot problemen met de transparantie over de ingrediënten.

Er zijn een paar mogelijke risico's die als bijwerkingen van DMAA kunnen worden genoemd:

• Een verhoogd cardiovasculair ritme
• slapeloosheid
• Gebrek aan motivatie
• Vermoeidheid na een paar uur inname

Daarnaast kunnen er lichte bijwerkingen optreden, zoals een hoge bloeddruk.

Om de legale status te versterken, wordt het in de bodybuildingwereld op de markt gebracht als een natuurlijk stimulerend middel. Het komt namelijk van nature voor in geraniumsoorten.
De boosters die op de markt worden aangeboden, bevatten doorgaans geen natuurlijk gewonnen DMAA, maar uitsluitend de synthetisch geproduceerde vorm.

Tot nu toe werd DMAA als vetverbrander aangetroffen in verschillende pre-workout boosters van verschillende fabrikanten.
Deze zijn gericht op het verhogen van de vetverbranding en het stimuleren van de stofwisseling, waardoor gewichtsverlies mogelijk wordt bij gelijkblijvend dieet.
Naast het gebruik als vetverbrander kan het ook gebruikt worden tijdens het studeren. Het is ook aangetroffen in pillen die op feestjes werden verhandeld.

De ontdekking van de stof op feestjes wijst verder op de stimulerende en prestatieverbeterende werking ervan.
DMAA werd vroeger aan neussprays toegevoegd omdat het de ontstopping van de slijmvliezen bevordert en zo de gewenste effecten van een neusspray bereikt.
Zoals bij veel amfetamineachtige stoffen bestaat er bij chronisch gebruik een risico op verslaving. Ook de ontwikkeling van tolerantie bij regelmatig gebruik is onmiskenbaar.

Een van de grootste voordelen van DMAA is dat het al sinds 1940 op de Amerikaanse markt verkrijgbaar is. Hoewel het in 1987 als stof van de markt werd gehaald, kwam het kort daarna weer op de markt als voedingssupplement voor atleten en bodybuilders.

Bij het gebruik van DMAA is het cruciaal om dagelijks gebruik te vermijden. Vooral bij gebruik als pre-workout booster dient het te worden vermeden vanwege de kans op tolerantie en verslaving. Bovendien wordt de combinatie met andere amfetamine- of adrenaline-achtige stoffen afgeraden vanwege de mogelijk versterkende effecten op het cardiovasculaire systeem.
Hoewel de meeste gebruikers melden dat de effecten positiever zijn wanneer ze het combineren met andere stimulerende middelen, is het doel van deze groep gebruikers, naast het algemene prestatieverhogende effect, om euforie op te wekken, wat over het algemeen niet gewenst is bij bodybuilding.

DMAA in supplementen

DMAA, ooit een gewaardeerd ingrediënt in prestatiebevorderende supplementen, staat nu onder streng toezicht. Gezondheidsrisico's, waaronder een verhoogde bloeddruk en het risico op een hartaanval of beroerte, hebben geleid tot een wettelijk verbod op het gebruik van methylhexanamine in supplementen. Het Wereldantidopingagentschap (WADA) noemt DMAA een verboden middel in wedstrijden, wat getuigt van de erkenning van de potentiële risico's die aan deze stof verbonden zijn. Wetenschappelijk onderzoek suggereert dat DMAA grotendeels synthetisch wordt geproduceerd en dat natuurlijke bronnen, die vaak door supplementenfabrikanten worden genoemd, niet betrouwbaar traceerbaar zijn. De gezondheidsrisico's die gepaard gaan met DMAA zijn ernstig en kunnen leiden tot levensbedreigende aandoeningen. Daarom is het van het grootste belang dat supplementgebruikers zich bewust zijn van de ingrediënten en de inname van potentieel gevaarlijke stoffen vermijden.

De gezondheidsrisico's en gevaren van DMAA

DMAA, een stof die met name in de fitness- en bodybuildingwereld veel voorkomt vanwege zijn prestatiebevorderende eigenschappen, staat al geruime tijd onder druk. De belangrijkste reden voor de bezorgdheid zijn de aanzienlijke gezondheidsrisico's die aan het gebruik ervan verbonden zijn. Hartproblemen, hoge bloeddruk en beroertes behoren tot de ernstige gevolgen die DMAA kan veroorzaken. In zeldzame maar ernstige gevallen zijn zelfs sterfgevallen gemeld. Daarom heeft het Wereldantidopingagentschap DMAA toegevoegd aan de lijst met verboden stoffen. De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) heeft een nog drastischer aanpak gekozen door DMAA te classificeren als een onveilig voedseladditief en daarmee de verkoop en distributie ervan ernstig te beperken.

Als gevolg van regelgevende maatregelen zijn sommige bedrijven op zoek gegaan naar stoffen die vergelijkbaar zijn met DMAA. Actieve ingrediënten zoals DMBA en DMHA zijn gebruikt in DMAA-boosters, hoewel dit niet betekent dat ze veiliger zijn.

De effecten van DMAA op het centrale zenuwstelsel

DMAA, ook bekend als methylhexanamine, is een krachtige stof met een stimulerend effect op het centrale zenuwstelsel (CZS). Na inname leidt het vaak tot een onmiddellijke toename van energie en alertheid, vergelijkbaar met de effecten van amfetamines, wat resulteert in prestatieverbetering. Het zou ook de mentale prestaties verbeteren. Door de activering van het CZS kan DMAA een bloeddrukverhoging veroorzaken, wat een belasting vormt voor het cardiovasculaire systeem en symptomen zoals kortademigheid en een snelle hartslag kan veroorzaken. In extreme gevallen kan deze belasting leiden tot een hartaanval.

Het uithoudingsvermogen tijdens de training wordt ook positief beïnvloed door DMAA, omdat het de pijntolerantie verhoogt. Niet alleen fysieke prestaties, maar ook de cognitieve functie profiteren van het gebruik ervan: veel gebruikers melden een verhoogde concentratie en een verbeterde focus tijdens de training of andere activiteiten die mentale inspanning vereisen.

Voorzichtigheid is echter geboden, aangezien DMAA vaak in voedingssupplementen wordt gebruikt zonder dat dit op de verpakking vermeld staat. De amfetamineachtige effecten maken de stof niet alleen een verboden ingrediënt in de professionele sport, maar ook een gevaarlijk bestanddeel van voedingssupplementen dat onwetende consumenten in gevaar kan brengen.

DMAA en de combinatie ervan met andere stimulerende middelen zoals cafeïne

Het gebruik van DMAA in combinatie met andere stimulerende middelen, zoals cafeïne , is gebruikelijk in de samenstelling van diverse voedingssupplementen – en brengt tegelijkertijd een aanzienlijk risico met zich mee. Cafeïne zelf verhoogt al de bloeddruk en hartslag; in combinatie met DMAA wordt dit effect vaak versterkt, wat kan leiden tot het risico op ernstige hartproblemen, waaronder hartritmestoornissen, hartaanvallen en in extreme gevallen zelfs een hartstilstand.

Het gebruik van een DMAA- cafeïnecombinatie moet met de grootste voorzichtigheid worden benaderd. De bijwerkingen van deze combinatie beperken zich niet tot het cardiovasculaire systeem, maar kunnen ook hoge bloeddruk en beroertes omvatten. In sommige gevallen kunnen ernstigere symptomen zoals pijn op de borst optreden, wat kan leiden tot onvoorspelbare en ernstige gezondheidsrisico's.

Een bijzondere uitdaging is dat veel fabrikanten van voedingssupplementen met DMAA en cafeïne vaak onduidelijk zijn over ingrediënten en doseringen. Dit leidt tot een verhoogd risico op onbedoelde overdosering, vooral omdat gebruikers zelden worden geïnformeerd over de gecombineerde effecten.